15. Threats And Sabotage/ การข่มขู่ และการก่อวินาศกรรม

การข่มขู่และการก่อวินาศกรรมทําให้การปฏิบัติงานหยุดชะงักและสร้างความตื่นตระหนกได้ หากการจัดการไม่ดี การข่มขู่ทําได้ทั้งทางจดหมาย อีเมลล์ และโทรศัพท์

จดหมาย/ ไปรษณีย์

สัญญาณที่บ่งบอกว่าเป็นการข่มขู่ทางพัสดุไปรษณีย์

• มีคราบน้ํามันบนหีบห่อบรรจุภัณฑ์

• มีกลิ่น

• มีลวด สายไฟ หรือห่อหุ้มด้วยกระดาษฟอล์ย

• พัสดุห่อหุ้มแน่นหนาเกินความจําเป็น

• ที่อยู่ไม่ถูกต้อง ครบถ้วน

หากคุณคิดว่าคุณได้รับพัสดุต้องสงสัยควรปฏิบัติ ดังนี้

1. วางพัสดุบนพื้นแข็ง นิ่ง และราบเรียบ

2. อย่าพยายามนําสิ่งใดครอบ หรือ คลุมบนพัสดุ

3. ทําเครื่องหมายไว้ให้ผู้มีอํานาจหน้าที่รับทราบ

4. อพยพคนออกจากพื้นที่นั้นทันที

5. รักษาระยะห่างจากพัสดุอย่างน้อย 100 เมตร

6. แจ้งให้ผู้มีอํานาจหน้าที่ทราบ

โทรศัพท์

1. รวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับแผนการให้มากที่สุดเท่าที่จะทําได้ รวมถึงสถานที่ เวลาที่จะระเบิด และการเคลื่อนไหวต่างๆ

2. จดคําพูดทั้งหมดอย่างถูกต้องแม่นยํา (ถ้าเป็นไปได้) จดวันที่และเวลาด้วย

3. สรุปลักษณะเฉพาะของผู้พูด เพศชายหรือหญิง น้ำเสียง สําเนียง เสียงรอบตัวผู้พูด วัยแก่หรือเด็ก

4. แจ้งเตือนหน่วยฉุกเฉินและผู้มีอํานาจหน้าที่

5. อพยพคนไปยังจุดที่กําหนดไว้

ควรจัดทําแบบฟอร์มเช็คลิสต์สําหรับบันทึกข้อมูลเมื่อมีโทรศัพท์ข่มขู่ และควรเตรียมไว้ให้พร้อมที่แผนกโอเปอเรเตอร์

จดหมายอิเลคทรอนิค (อีเมล์)

การข่มขู่ทางอีเมล์เป็นที่แพร่หลายเพราะนําส่งง่าย ไม่ต้องระบุชื่อ ขั้นตอนในการรับมือกับอีเมลล์ข่มขู่ มีดังนี้

1. แจ้ง Asia Pacific Risk Management หรือ CR24

2. อย่าส่งต่อหรือตอบข้อความนั้น นอกจากจะได้รับคําสั่งให้ทํา

การก่อวินาศกรรมเป็นอีกเหตุผลหนึ่งที่เป็นไปได้ในการกระจายความตื่นตระหนก และสร้างความแตกแยก การก่อวินาศกรรมหมายรวมถึงการปนเปื้อนในอาหารและเครื่องดื่ม การปล่อยสารเคมี หรือพาหะไปในอากาศ และการปนเปื้อนในแหล่งน้ำ การก่อวินาศกรรมสามารถทําได้ 2 ทาง คือการคุกคามทางชีวภาพ หรือทางเคมี

พาหะทางชีวภาพคือเชื้อโรคซึ่งเป็นสาเหตุของการเจ็บป่วย (โรคแอนแทรกซ์, ไข้ทรพิษ) และสามารถติดต่อไปยังผู้อื่น ได้ ส่วนพาหะทางเคมีไม่ติดต่อ ขั้นตอนในการรับมือกับทั้ง 2 กรณี มีดังนี้

1. อพยพออกจากพื้นที่

2. แจ้งเตือนให้ผู้มีอํานาจหน้าที่ทราบ

3. ทําหน้าที่ของตัวเอง

4. อย่าออกจากโรงแรมจนกว่าจะมีคําสั่ง

5. หลี่กเลี่ยงการติดต่อกับแขกหรือพนักงานที่ไม่มีการป้องกัน

สิ่งที่ต้องทําเรียงตามลําดับความสําคัญ

• รักษาชีวิต

• ระบุการคุกคาม

• ควบคุมสถาณการณ์

• กําหนดผู้เกี่ยวข้อง

• ติดต่อผู้มีอํานาจหน้าที่

คุณสามารถขอความช่วยเหลือจาก Asia Pacific Risk Management team ได้